Celem badania jest określenie predyspozycji genetycznych do zachorowania na dziedziczną postać raka trzustki i czerniaka o czym decyduje obecność mutacji w genie CDKN2A. Mutacje w genie CDKN2A podwyższają ryzyko zachorowania zwłaszcza na czerniaka i raka trzustki, ale także na raka piersi, jelita grubego oraz płuca. Mutacja A148T w obrębie genu CDKN2A związana jest z ok. 2-krotnie zwiększonym ryzykiem wystąpienia czerniaka złośliwego, a także ok. 1,5-krotnie zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka piersi, ok. 1,5-krotnie raka jelita grubego oraz 2-krotnie raka płuca – w porównaniu z osobami bez mutacji.

Gen CDKN2A dostarcza instrukcji do produkcji kilku białek. Najlepiej zbadane są białka p16(INK4A) i p14(ARF). Oba działają jako supresory nowotworów, co oznacza, że zapobiegają zbyt szybkiemu lub niekontrolowanemu wzrostowi i podziałowi komórek. Oba białka są również zaangażowane w zatrzymywanie podziału komórek w starszych komórkach (starzenie się).

Białko p16(INK4A) przyłącza się (wiąże) do dwóch innych białek zwanych CDK4 i CDK6. Białka te pomagają regulować cykl komórkowy, który jest sposobem replikacji komórki w sposób zorganizowany, krok po kroku. CDK4 i CDK6 normalnie stymulują komórkę do kontynuowania cyklu i podziału. Jednak wiązanie p16(INK4A) blokuje zdolność CDK4 lub CDK6 do stymulowania progresji cyklu komórkowego. W ten sposób p16(INK4A) kontroluje podział komórek. Komórki zaczynają produkować p16(INK4A), gdy nie są już zdolne do podziału komórkowego.

Białko p14(ARF) chroni inne białko zwane p53 przed rozpadem. Białko p53 jest ważnym supresorem nowotworu, który jest niezbędny do regulacji podziału komórek, starzenia się i samozniszczenia (apoptozy). Chroniąc p53, p14(ARF) pomaga również zapobiegać powstawaniu nowotworów. Białka p14(ARF) i p53 są często wytwarzane w komórkach, które nie są zdolne do podziału komórkowego.

• NM_000077.4(CDKN2A):c.442G>A (p.Ala148Thr)

• rak pęcherza
• czerniak
• rak płaskonabłonkowy głowy i szyi
• rak trzustki
• rak płuca